Bisikkan alam

Berseorangan itu mendatangkan ketenangan,
Ketenangan itu bagi ku mengasyikkan,
Terbuai mimpi alam,
Satulah ia menjadi satu,
Angin lalu membawa keindahan,
Lalu mata itu ku pejam,
Merasai sentuhan angin,
Mendengar bisikkan angin,
Ku hayati keadaan itu,
Meraih satu ketenangan,
Terlalu lama ku di sini,
Tiba masa ku berundur,
Wahai angin,
Nanti ku datang kembali,
Mendengar bisikkan mu.

Berseorangan selalunya ketenangan kita dapat,
Berdua itu selalunya kegelisahan kita dapat,
Kegelisahan daripada bisikkan,
Bisikkan daripada api asalnya,
Mintak sama sama di jauhi,
Daripada asalnya api.

Sekian nukilan daripada ku terhasil daripada bisikkan alam.

Tegur ku andai ku salah.

Pai.